Počevši od do kraja neizdefiniranih sporazuma s tuzlanskim univerzitetom, navodno u cilju pokretanja zajedničkog studijskog programa bosanski jezik i bošnjačka književnost, koji će uprava Državnog univerziteta sama devalvirati na sastanku u resornom ministarstvu u Beogradu, preko pritiska da studijski program Srpska književnost i jezik bude bez ičega od bošnjačke književnosti i kulture, pa do najnovijeg događaja, naučne konferencije “Srpski jezik i srpska književnost od srednjeg veka do danas”, 2-3. novembar 2024. godine.
Kako i sam naslov ukazuje, a uvidom u program sasvim je jasno, na ovom skupu nema ničega što odgovara potrebi Sandžaka ili potrebi Bošnjaka. Sve su teme isključivo u cilju propagiranja jednonacionalnog koncepta jezika i književnosti, čak i kada se govori o dijalektima, jeziku književnog djela ili književnosti općenito.
Činjenica da se pojavljuje poneko ime bošnjačkog pisca služi zamagljivanju slike, jer su prisutni samo oni koje historija srpske književnosti tretira kao isključivo srpske pisce. Umjesto da bude organiziran skup i o srpskoj i o bošnjačkoj književnosti, i o bosanskom i o srpskom jeziku, Državni univerzitet i organizatori skupa provode apsolutno mononacionalnu i ideološki zasnovanu “naučnu” konferenciju.
Očigledno je da na ovaj skup nisu pozvani istraživači iz Sarajeva, Tuzle, Zenice, Mostara i Bihaća, iako se organizatori hvale kako su tu i predstavnici Bosne i Hercegovine. Predstavnici – da, ali čega i koga?
Uzevši u obzir sve navedeno, kao i krajnje loše međuljudske odnose na Univerzitetu, koje Uprava već duže vremena proizvodi, odlazak domaćeg kadra, onemogućavanje napredovanja iako su referati relevantnih komisija pozitivni, te konstantno urušavanje ove visokoškolske ustanove, na što je Vijeće ukazivalo Upravi Univerziteta u nizu sastanaka, Bošnjačko nacionalno vijeće traži od resornog ministarstva hitno uvođenje prinudne uprave u ovoj ustanovi.
